Ieu, mai m'agrada los carats negres, qu'aital, al mens, sabèm de qué parlam. Aquí un grand classic del barròc romantic elenisant d'Occitania renaissencista.
Aquò dit, un carrat aital sembla tant perfait qu'acabarem lèu per ne fargar lo títol que qualque fadòrla de larevista ne trairà un roman a la perfin…
E sabi de qué vos parli !
Mas, cossí poiriá valer lo terç de la mitat d'un òrle del roman de Flora Chan ?
S'agirà pas, lèumens, que d'un exercici d'adoracion a son autor indespassable.
Commentaires
Et in Arcadia ego…
Ieu, mai m'agrada los carats negres, qu'aital, al mens, sabèm de qué parlam. Aquí un grand classic del barròc romantic elenisant d'Occitania renaissencista.
Aquò dit, un carrat aital sembla tant perfait qu'acabarem lèu per ne fargar lo títol que qualque fadòrla de larevista ne trairà un roman a la perfin…
E sabi de qué vos parli !
Mas, cossí poiriá valer lo terç de la mitat d'un òrle del roman de Flora Chan ?
S'agirà pas, lèumens, que d'un exercici d'adoracion a son autor indespassable.