gardarem lo pas res

Commentaires

1. Le mercredi 23 juin 2010, par Che Guevaròc

A l'armada francesa, parlavem del cossir permenanent de l'institucion que nos embarrava e que nos engabiava de paréisser impecabla coma de "pintura sus mèrda"…

E qué vesèm aicí, dins aicesta òbra insolenta de l'ieratica e fugidissa Flora Chan ? Lo cairat de la lei mondiala de liure mercat ! E òc. Vist a la lèsta, tot vos i assegura la libertat, dins una blancor virginenca… E pasmens, amb Na Flora, miratz-i de plan mai prèp : jos una crusca pudenta, benzenica qu'ipercancerigèna de blanc crostós, i poiretz destriar la negror dels espleitats, dels faidits, dels amudits e dels fòrabandits, dels acatats de la carèstia, dels peta-lo-fred dels trepadors de l'Occident (mai que mai oxidant aqueste), tot aquel paurum mespresat, ignorat, percaçat, abandonat, que rosiga pauc a pauc, mica a mica, la crusca del blancàs falsièr que nos tapa l'arribada de l'aire liure, nos pas liure d'especular, mas plan liure de respirar, viet d'ase !

Un sol cairat per o dire tot, o cridar, o mostrar al nas de totes : lo cairat negre antic del d'ara enlà legendari companh de Flora Chan : jaumesp.

CG