gardarem lo pas res

Commentaires

1. Le samedi 17 décembre 2011, par popi

E cossi se passa dins una consèrva de cassolet ?

2. Le samedi 17 décembre 2011, par Kandinsky

E ben, aquel amòri, mai que de recioncinar a l'entorn de sas mastegalhas literàrias, mai que d'escriure un poèma amb las bòtas als pès, a pas que de davalar Broadway en caval amb un baston de dinamita entre las dents, per far espetar los dròlles ! Coma cadun o sap, i a pas de literatura amricana : sonque i a dinamita e colhonasses.

3. Le lundi 19 décembre 2011, par Sanchez

Cossí se passa al dedins d’una consèrva de patacs a la salsa dinamita

crebar pès descauces
en escrivent d'insultas
contra la polícia,
l'armada de mèrda
e los govèrns de filhs de putaranha
a las parets de las ciutats borgesas
jols lacrimogènis e las balas realas
es pas tan gloriós
coma davalar las carrièras
de Montpelhièr un jorn d'amassada
de pen-cuol.doc
de cavalhons sus un financièr
designat d'ofici coma cap d'estat
per la banca centrala europèa
amb un baston a dinamita
enriquesida a l'uranium radioacitu
entre las dents
pas mai
qu’adicionar la soma totala
de totas las planetas
que la femna bategèt pas
— ja que jamai li demandam pas
son vejaire abans de la forçar
o de la mandar far bugada —
bategèt pas o trobèt pas
e l’òme de cavalhons
sul financièr
se sonava pas
ni Goldman, ni Sach,
ni Standard ni Moody's
mas lo disián
N'Olivièr de las casas blancas
la terror dels cementèris de lengas
e de litreraturas mòrtas
fasiá mai de 33 grases
e los dròlles quitavan pas
de bramar
porcàs porcàs
sèm alassats
de tantas canetas de coca cola
e de tantas estivadas
de tantas revistas occitanas
e de tantas occitasenadas
fai-nos espetar
tot darrièr vestigi de veleïtat
d'existéncia literària.

Sanchez de Fukushima

4. Le lundi 19 décembre 2011, par Ramiro Sanchez, dit Carlos Boc of Sky

E cossi se passa darrièr l'immòble a se bastir

L’èrba amara es venguda en tos camps de betom :
Se’n cobrisson de plors, acatanta susor
De las parets pintradas, sos crits mercats de sang,
De revòltas indiferentas.

Amarum e sisclal, la senda escridassièra
Davala de l’infèrn cap a d’òrbas cafornas,
Estropada sason de cantas sens resson
Per s’i abausar de certesa.

Al luènh lairan los cans, las rocadas, los trins
E d’avions escantits que regan d’en pertot
Qualque cercle invesible que per sempre nos ten,
Que jamai non n’escaparem.

Te preni coma un gòrri, pincat contra de crits,
Bragas bassas, viet aut, tos crits valon los sieus,
Sèm pas res mai qu’aquò, set canina d’anar
Luènh d’ont val mai crebar que viure…